Het leven kan rake klappen uitdelen die je hele bestaan overhoophalen. De dood van geliefden, een ernstige verwonding of ziekte, een ongeval, scheiding, verraad, ontrouw, ontslag, faillissement…de lijst is eindeloos.  Door de bittere confrontatie met de werkelijkheid ervaren we verdriet, woede, angst, bezorgdheid of schaamte.

ROUW, HET ANTWOORD DAT WE GEVEN OP VERLIES

De klappen van het leven hebben altijd verlies tot gevolg. Er volgt een heel lastige periode van grote onzekerheid waarin we worstelen met zaken die we niet in de hand hebben. En we krijgen te maken met rouw. Rouw is geen emotie maar is het antwoord dat we geven op het verlies van iemand waarmee een betekenisvolle relatie bestaat of van iets dat waardevol voor ons is.

VECHTEN, VLUCHTEN OF BEVRIEZEN

De rake klappen hebben hun weerslag in de lichamelijke reacties die je ervaart. Onze autonome zenuwstelsel neemt dan het heft in handen om te doen wat goed voor jou is op dat moment. Het bereidt je lichaam voor om te vechten of te vluchten. En sommigen ervaren ‘bevriezen.’

Vechten is de strategie van kwaadheid, irritatie, prikkelbaarheid maar ook door overmatige controle willen houden. Bij het vluchten doen we er alles aan om de pijn uit de weg te gaan door te vluchten in je werk of door medicatie, eten, roken, slapen. Er is angst, stress en bezorgdheid.

Soms voelt het echter alsof je volledig in beslag genomen wordt door je situatie. Je voelt verdoving, vermoeidheid en leidt tot een gevoel van zinloosheid en hopeloosheid. Je wil je liefst zo veel mogelijk terugtrekken uit het leven en gaat als het ware bevriezen.

JE VERLIES IS PRECIES ZOALS JIJ HET ERVAART

In de dagen en weken na je verlies krijg je zo ongeveer alles te horen wat mensen denken over rouwen.

‘Alles gebeurt met een reden.’

Gelukkig zijn jullie lang samen mogen zijn.’

‘Je bent sterk en verstandig, je slaat je er wel doorheen!’

Dit soort steun kan je het gevoel geven dat niemand in de wereld je begrijpt. Je verdriet is precies zo erg als je denkt en mensen reageren, hoe goed bedoeld ook, inderdaad soms heel onhandig.

ER IS NIKS MIS MET VERDRIET

Onze maatschappij ziet verlies en verdriet als iets wat afwijkt van een normaal en gelukkig leven, als iets wat daar niet in thuishoort.

Door die misvatting voelen veel rouwende mensen zich op het dieptepunt van hun verdriet eenzaam en in de steek gelaten en stoppen met erover te praten. Veel mensen denken dat wat hun overkomt vreemd, gek of verkeerd is.

En er is niets mis met verdriet. Verdriet is het verlengde van de liefde. Dat je verdriet slecht voelt, wil niet zeggen dat het slecht is. Wat je doormaakt is liefde en liefde is soms hard. Ondraaglijk hard soms.

JE VERLIES ERKENNEN

Het verlies dat je voelt, je kan er niet omheen en toch wil je het zo snel mogelijk weer weg. Je wil dat het weer wordt als voorheen en dat je verder kan gaan met je oude vertrouwde leven. Wat maakt dat je de hele tijd in strijd bent en minder energie vrij is op je te richten op wat je wel wil en kan in het leven.

Bovendien verdwijnt het verdriet niet zomaar. En door het verdriet proberen weg te stoppen, kan je geen manier vinden om je ermee te verhouden. Je leert er niet mee omgaan.

Het herstellen van de natuurlijke balans tussen verlies en vernieuwing, tussen gemis en zingeving.

ROUW VERWEVEN IN JE LEVEN

Door de realiteit van het verlies aan te gaan, ga je ervaren dat je er wel mee kan leven. Je verlies wordt een deel van je leven, soms heel uitdrukkelijk aanwezig maar vaak loopt het gewoon stilletjes met je mee. Het zal je de ruimte en energie schenken om je leven weer op te nemen met je verlies verweven in je levensverhaal.

INZICHT IN JE EIGEN UNIEKE ROUWERVARING

Het kan helpend en helend zijn om dat wat je verloren hebt te benoemen. Er woorden aan te geven en woorden te zoeken die bij jouw passen.

Ik wil je graag helpen om voeling te krijgen met jouw rouwervaring en met de manier waarop jij je eigen unieke rouwproces beleeft. Inzicht in je rouwproces brengt erkenning, zachtheid en troost voor wat je doormaakt.