Als persoonlijke groei belangrijk voor je is, dan verdwijnt dat verlangen niet zo maar ineens als je rouwt. Ook al is je wereld plots uit elkaar gevallen, dat kleine stemmetje ergens achter in je hoofd stuurt je nog steeds dezelfde boodschappen waar je al jaren zo vertrouwd mee bent. Rouw is geen obstakel in dat proces.
Gedachten als ‘ik moet hier het beste van maken’ of ‘ik moet van deze ervaring gebruik maken om anderen te helpen’ zijn hier het bewijs van. Ervaar het niet als druk, deze gedachten kunnen ook gewoon goed voelen zonder we er nu iets mee moeten. Ze kunnen je weer een gevoel van controle geven, van in beweging zijn.
Dus wat is het probleem?
Het gevoel dringend iets te moeten, kan je ook de kans ontnemen om even op de rem gaan te staan. Om gewoon even stil te gaan zitten, te rouwen en te treuren. De korte, snelle weg naar zingeving kan ook een poging zijn om het verlies te omzeilen.
Social media is niet altijd helpend met al die mooie beelden van mensen die projecten hebben ontwikkeld in nagedachtenis van diegene die hun lief zijn. En ook al zijn al die initiatieven lovenswaardig en prachtig, het kan je met een gevoel achterlaten dat je hebt gefaald als jou dat niet is gelukt. Je huidige gevoel van trots dat je gezin nog steeds draait ondanks je verdriet kan ineens heel armtierig lijken als je vergelijkt met wat anderen doen. Het kan het gevoel versterken dat rouw iets is dat alleen maar groei en creativiteit met zich meebrengt.
Vergeet niet dat er veel voordelen zijn aan het natuurlijke, zachte proces van rouwen en dat zijn gang te laten gaan. Het geeft ruimte aan oprecht verdriet en tijd om opnieuw te verbinden met wat we hebben verloren.
Iemand verliezen brengt stress met zich mee en belast ons immuunsysteem. Vertragen en verstillen tijdens een periode van rouw kan helpen om ons brein en lichaam weer tot rust te brengen en te helen. Het maakt ons ontvankelijker voor de positieve aandacht van anderen als we gewoon de dingen niet overhaasten.
Dit betekent niet dat we niet kunnen en mogen groeien. Het is gewoon een kleine aanmoediging om niet overhaast te veel te willen doen.
Sommige mensen zullen op termijn betekenis en groei vinden. Soms gebeurt dat later dan ze gedacht hadden. En sommigen zullen dat proces nooit doormaken. Ze zullen op hun manier weerstand bieden aan wat het leven hen gebracht heeft, gewoon door de kracht te vinden in elke dag weer opnieuw door te gaan met rekeningen te betalen, eten te bereiden, te genieten van een zonsondergang of samen te zijn met vrienden te zijn. En misschien is dat gewoon genoeg.
In rouw is er nooit een goede of een slecht manier. Misschien komt er ooit een dag dat het tijd is om de rempedaal los te maken. En dan nog moet je helemaal niets doen dat niet goed voelt voor jou. Soms is het gewoon goed om je innig verbonden te voelen met je verleden, goed te leven in het heden en zacht te zijn voor jezelf in de toekomst.
