Niet iedereen voelt zich geroepen om te praten over de moeilijke momenten in zijn leven of deel te nemen aan een praatgroep. Praten kan gewoon jouw ding niet zijn. Daar is niks mis mee. Je wil ‘er’ gewoon niet over praten en met ‘er’ bedoel ik de pijn die je voelt of de verlieservaringen die door je hoofd dwalen.
Het is helemaal ok om introvert te zijn of niet graag voor een publiek te staan. Je kan het best lastig vinden om nieuwe mensen te ontmoeten en je angstig voelen dat je de juiste woorden niet kan vinden. En voor al die redenen kan het soms zijn dat je je toevlucht zoeken in andere oplossingen om met je verdriet om te gaan.
Je bent daar zeker niet alleen in. Veel mensen zoeken een eigen weg die hen toelaat hun rouw op een voor hen veilige manier te beleven. En ook al lijkt praten de meest voorhanden liggende manier om met rouw om te gaan, het betekent nog niet dat het de beste manier is voor jou.
Er zijn vele andere mogelijkheden om met je verlieservaring om te gaan. Er niet over willen praten betekent niet automatisch dat je dingen negeert, je terugtrekt of isoleert. Schrijven of een uitdrukkingsmogelijkheid vinden in kunst, is voor veel mensen de aangewezen manier om zich te uiten, te verbinden of te delen. Wat volgt zijn slechts een paar voorbeelden, er zijn ongetwijfeld veel creatieve uitingsvormen in rouw.
Een dagboek bijhouden of schrijven Het is soms worstelen met al de emoties en ervaringen die rouw met zich meebrengt. Wanneer je het gevoel krijgt dat je vast zit of overspoeld dreigt te raken, kan schrijven een alternatief zijn. Onderzoek heeft aangewezen dat schrijven voordelen heeft voor je fysieke en mentale gezondheid, je slaappatroon en op het vlak van rouwverwerking. Het helpt je ervaringen en emoties te verwerken, weer aan te sluiten bij meer positieve emoties, je gedachten te organiseren en weer wat rustiger te worden. Schrijven kan je angst verminderen door het feit dat je een andere, soms meer gestructureerde kijk krijgt op wat je overkomt. En het mooiste van al, schrijven heeft een hele lage drempel. Het is vertrouwelijk, goedkoop en toegankelijk voor iedereen. En de waarheid is gewoon dat je geen goed schrijver moet zijn om een dagboek bij te houden.
Het resultaat van je schrijven is trouwens iets dat alleen bestemd is voor jouw ogen. Het moeten ook geen uitgebreide, ingewikkelde teksten zijn en de regels van grammatica hoef je ook niet echt te volgen tenzij je er op termijn een boek van wil maken natuurlijk. Het eindproduct doet er in die zin niet toe. Het belangrijkste is wat het met jou doet in je verwerkingsproces.
Lezen Lezen en connectie vinden met de verhalen van anderen kan ons wereldbeeld verrijken. Het kan jou ook helpen om met je verdriet om te gaan.
Informatieve en educatieve blogs, boeken en artikelen lezen kan je meer leren over rouw en hoe anderen het beleven.
Het lezen van de ervaringsverhalen van anderen kan rouw helpen normaliseren en je persoonlijke ervaringen in een andere perspectief plaatsen. Het kan je helpen om te aanvaarden dat rouw bij het leven hoort en dat anderen ook worstelen om weer bij het leven aan te sluiten.
Lezen geeft je een uitstekende reden om je even in alle stilte terug te trekken en op adem te komen. Een eenvoudig gebaar van zelfzorg.
Fotografie, tekenen … Met een camera of tekenmateriaal kan je symbolen, beelden, mensen, plekken of voorwerpen vastleggen die je emotie echt raken. En daarvoor hoef je geen supergetalenteerde fotograaf of tekenaar te zijn. Het creatieve proces van beelden maken zal je de ruimte en tijd geven om te reflecteren over je emoties en kan je dichter brengen bij de mensen die je graag ziet. Het resultaat zal dan misschien niet perfect zijn maar de beelden zullen de wereld iets vertellen van hoe het met je gaat.
Als je andere creatieve talenten hebt, gebruik ze! Het is niet nodig om ‘begaafd’ of ‘getalenteerd’ te zijn om het op een helende wijze in te zetten in je leven.
