Rouw kan je het gevoel geven dat je een beetje een buitenstaander bent. Iedereen die al door een rouwproces is gegaan, weet dat het soms heel eenzaam kan voelen. Alsof jouw wereld stil staat en iedereen om je heen gewoon verder gaat. Je vrienden en familie willen je graag troosten maar vinden het soms moeilijk om heel nabij te blijven. Ze willen je vooral sparen en misschien wil jij gewoon je verdriet delen.
Schrijven kan je de troost bieden op momenten dat niets of niemand anders dat kan. Het kan de enige plek zijn waar je jouw verhaal kan vertellen en veilig al je emoties delen. Je schrijfboek is altijd daar om keer op keer te luisteren zonder enige vorm van veroordeling. Ook al vertel je steeds hetzelfde verhaal. Als het dat wat je nodig hebt, dan kan dat al schrijvend in alle veiligheid. Niemand hoeft het te lezen.
We leven in een cultuur waar weinig plek is voor rouw. Het maakt dat mensen onhandig worstelen met woorden en dat gesprekken eindigen in bekende zinnen waar niemand mee geholpen is. Het is niet eenvoudig om op die manier in verbinding te blijven. Hoeveel keer hoor je niet dat het wel goed gaat komen en waarschijnlijk wil je dat ook graag maar tegelijkertijd besef je dat je diep vanbinnen een stuk van jezelf bent verloren onderweg. Waar je echt behoefte aan hebt is dat de mensen om je heen je rouw herkennen en erkennen. Schrijven kan een stem geven aan het verhaal dat niemand wil horen. Het kan helpen om stap voor stap je rouw te begrijpen, te doorploegen en om op termijn een nieuw verhaal te schrijven.
Schrijven kan je ook helpen om kostbare herinneringen vast te houden. Je noteert de gebeurtenissen zoals jij die hebt ervaren en wil bewaren. De woorden die er gezegd werden toen de harde boodschap bij je toekwam. De manier waarop iemand reageerde. De herinnering aan een hand dat werd vastgehouden. Het schrijven creëert een ooggetuige van het verhaal over hoe je door jouw rouwperiode gaat.
Wees daarbij niet kritisch op wat je schrijft, vertrouw gewoon je gedachten toe aan het papier zonder je zorgen te maken over grammatica of perfect taalgebruik. Zie het gewoon als een neerslag in detail van wat er me jou gebeurd. Het zal je pijn niet doen weggaan maar het als je toelaten om patronen in je denken te herkennen en te focussen op het positieve.